บทที่ 1 เอกสารการหย่าร้าง

ซูซานน่า แอบบอตต์ นั่งเงียบอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น มือกำเอกสารการหย่าร้างไว้แน่น จิตใจหนักอึ้งด้วยความคิด เธอหลับตาลง นึกย้อนถึงวันหนาวเย็นเมื่อสามปีก่อน เมื่อแอรอน แอบบอตต์ ตื่นจากอาการโคม่าหลังประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และพบว่าตัวเองแต่งงานกับเธอ

ตั้งแต่ต้น การแต่งงานของพวกเขาก็ถูกลิขิตให้ล้มเหลว เธอเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ไร้อำนาจและอิทธิพล ในขณะที่แอรอนเป็นบุคคลที่ทรงอิทธิพลและมีอำนาจ หากไม่ใช่เพราะโชคชะตาที่ทำให้เธอได้รับความสนใจจากมาเรีย แอบบอตต์ ชีวิตของพวกเขาคงไม่มีวันตัดกัน

ซูซานน่าโหยหาครอบครัวและความรัก แต่แอรอนกลับเย็นชาราวกับน้ำแข็ง ในการแต่งงานสามปี พวกเขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งเพียงครั้งเดียว และนั่นก็เป็นเพียงอุบัติเหตุ

เมื่อซูซานน่าค้นพบว่าเธอตั้งครรภ์ เธอเห็นประกายแห่งความหวัง บางทีเด็กคนนี้อาจเป็นสายใยที่จะทำให้การแต่งงานของพวกเขาสมบูรณ์ เธอรวบรวมความกล้าส่งข้อความถึงแอรอน ขอให้เขากลับมาทานอาหารเย็นด้วยกัน

[แอรอนคะ หนูจองโต๊ะที่ร้านแฟนตาซี คูซีนไว้คืนนี้แล้ว คุณจะมาร่วมได้ไหมคะ? มีเรื่องสำคัญที่หนูอยากบอกคุณ] ข้อความของซูซานน่าแฝงไปด้วยความระมัดระวัง

ครู่ต่อมา หน้าจอโทรศัพท์ของเธอสว่างขึ้นพร้อมข้อความสั้นๆ จากแอรอน: [ฉันก็มีเรื่องต้องคุยเหมือนกัน]

หัวใจของซูซานน่าเต้นรัวด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้รับการตอบกลับ เธอแทบไม่เคยแต่งตัว แต่คืนนี้เธอหยิบชุดผ้าไหมออกมาจากตู้เสื้อผ้าและแต่งหน้าเบาๆ สำหรับโอกาสพิเศษนี้ แฟนตาซี คูซีนเป็นร้านอาหารโรแมนติกชื่อดัง และซูซานน่าสามารถจองโต๊ะได้ด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อน

เมื่อค่ำคืนมาถึง แสงเทียนวูบไหว และทำนองอันนุ่มนวลของไวโอลินและเปียโนลอยอยู่ในอากาศ แอรอนมาถึงช้าเล็กน้อย เขาดึงเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับซูซานน่าออกและคลายเนคไทของเขา

ซูซานน่ายิ้มอย่างคาดหวัง "แอรอนคะ คุณมาแล้ว หนูสั่งอาหารจานโปรดของคุณไว้แล้ว เดี๋ยวก็คงเสิร์ฟแล้วค่ะ"

ใบหน้าของแอรอนยังคงไร้อารมณ์ขณะที่เขาวางเอกสารการหย่าร้างอันเย็นชาตรงหน้าซูซานน่า "นี่คือเอกสารการหย่า ดูให้ดีแล้วเซ็นถ้าทุกอย่างเรียบร้อย"

ซูซานน่าตกตะลึง จ้องมองเอกสารด้วยความไม่อยากเชื่อ คลื่นแห่งความสิ้นหวังซัดผ่านเธอ "แอรอน ทำไมคุณถึงอยากหย่ากับหนูกะทันหัน? มีความเข้าใจผิดอะไรระหว่างเราหรือเปล่าคะ?"

แอรอนตอบอย่างเย็นชา "ไม่มีความเข้าใจผิดอะไรทั้งนั้น เราไม่ควรแต่งงานกันตั้งแต่แรก ฉันให้เวลาและโอกาสกับเธอมากพอแล้วในสามปีนี้"

ด้วยความสิ้นหวัง ซูซานน่าพยายามกู้สถานการณ์การแต่งงานด้วยข่าวการตั้งครรภ์ของเธอ "แอรอน ถ้าหนูบอกว่าหนูท้องล่ะคะ? เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน คุณยังจะต้องการหย่าอยู่หรือเปล่า?"

ประกายแห่งความประหลาดใจวาบผ่านดวงตาของแอรอน "เธอท้องเหรอ? ครั้งสุดท้ายไม่ใช่อุบัติเหตุหรอกหรือ? ฉันไม่ได้บอกให้เธอจัดการมันเหรอ?"

สายตาของซูซานน่าเลื่อนลอย "หนูหมายถึง ถ้าสมมติว่าหนูท้องล่ะคะ?"

แอรอนจ้องมองซูซานน่าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยก่อนที่น้ำเสียงของเขาจะกลับมาเย็นชาเหมือนเดิม "ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่เปลี่ยนแปลงอะไร ฉันจะไม่ยอมรับหรือต้องการลูกของเธอ"

คำพูดของเขาทิ่มแทงหัวใจของซูซานน่าราวกับมีดคมนับพัน ทำให้เธอแทบหายใจไม่ออก

สามปีของการแต่งงาน การอยู่ในห้องนอนแยกกัน ซูซานน่ารู้ดีว่าแอรอนไม่ได้รักเธอ เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำหน้าที่ภรรยา หวังว่าจะเข้าถึงเขาด้วยความเมตตา แต่เธอประเมินความเย็นชาของแอรอนต่ำเกินไป หัวใจของเขาเป็นเหมือนน้ำแข็งที่ไม่เคยละลายให้ใคร

แม้แต่ลูกของพวกเขาก็ถูกมองว่าเป็นภาระ ไม่ได้รับการยอมรับจากตระกูลแอบบอตต์ น้ำตาพร่าเลือนสายตาของซูซานน่าขณะที่เธอสัมผัสท้องตัวเองโดยสัญชาตญาณ

"ลูกจ๋า พ่อไม่ต้องการลูก แต่แม่จะทำงานหนักและให้ความรักทั้งหมดในโลกนี้กับลูก" ซูซานน่ากระซิบ เสียงของเธอสั่นเครือด้วยความรู้สึก

แอรอนทิ้งเอกสารการหย่าร้างและเดินออกไป ปล่อยให้ซูซานน่าอยู่คนเดียวในร้านอาหาร นั่งงงงันอยู่เป็นเวลาที่รู้สึกเหมือนชั่วนิรันดร์ เธอกลั้นน้ำตาและในที่สุดก็ลงชื่อในเอกสาร ยอมรับความจริงอันโหดร้าย

เช้าวันรุ่งขึ้น ซูซานน่าสะดุ้งตื่นเพราะเสียงวุ่นวาย งัวเงียเธอลุกขึ้นและเห็นแม่บ้านแคลลิโอปีกำลังพาผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาที่ห้องนอนของเธอ

"คุณกำลังทำอะไร?" ซูซานน่าตวาด ความโกรธลุกโชน ในสามปีของการแต่งงาน เธอไม่เคยรู้สึกถูกดูหมิ่นในบ้านแอบบอตต์ขนาดนี้มาก่อน ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?

เอริก้า โจนส์ยืนอยู่ที่ประตู มองรอบห้องอย่างดูแคลน "ที่นี่รกมาก ฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอก ห้องทางทิศใต้เหมาะสำหรับแอรอนกับฉันมากกว่า เป็นห้องสำหรับคืนวิวาห์ของเรา"

"ห้องคืนวิวาห์?" ใบหน้าของซูซานน่าซีดลง เกาะความหวังเล็กๆ เธอถาม "คุณเป็นใคร?"

เอริก้ามองซูซานน่าตั้งแต่หัวจรดเท้า "คุณต้องเป็นซูซานน่าสินะ ฉันเอริก้า คู่หมั้นของแอรอน"

หัวใจของซูซานน่าเย็นเฉียบ เธอไม่อยากเชื่อว่าเพียงวันเดียวหลังจากถูกไล่ออก คนรักของแอรอนก็โผล่มา "คุณคือคุณโจนส์สินะ คุณมาทำอะไรที่นี่?"

เสียงของเอริก้าเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส "ฉันมาจัดห้องแต่งงานของฉันสิ! ป้ามอดบอกว่าฉันเลือกห้องไหนก็ได้ที่ฉันต้องการ ฉันไม่ชอบห้องของคุณหรอก แต่มันจะเป็นที่เก็บของที่ดี แค่เคลียร์มันออกไปก็พอ"

ซูซานน่ารู้สึกถึงความเป็นศัตรูและการยั่วยุจากเอริก้า เธอรู้เรื่องของเอริก้า รักแรกของแอรอนที่หายไปตอนแอรอนอยู่ในอาการโคม่า มีข่าวลือว่าตระกูลโจนส์คัดค้านการหมั้นหมายของพวกเขา บังคับให้แยกจากกัน ตอนนี้ เมื่อเอริก้ากลับมา ซูซานน่าตระหนักว่าเธอเป็นเพียงตัวแทนมาตลอด เธอกำลังถูกผลักออกไปเมื่อเอริก้ากลับมา

เอริก้ายกคางอย่างหยิ่งยโส ชี้ไปที่เอกสารการหย่าร้างที่เธอสังเกตเห็นแล้ว "ซูซานน่า ฉันรู้ว่าคุณกับแอรอนคุยกันเรื่องหย่าแล้ว ฉันแนะนำให้คุณเซ็นมันเร็วๆ นี้ ถ้าคุณกดดันแอรอนมากเกินไป คุณอาจจะเสียทุกอย่างที่คุณได้มาจนถึงตอนนี้ คุณคงไม่อยากให้อะไรเกิดขึ้นกับครอบครัวของคุณใช่ไหม?"

หัวใจของซูซานน่าปั่นป่วนด้วยความโกรธและความเจ็บปวด "แอรอนส่งคุณมาขู่ฉันเหรอ?"

เอริก้าเยาะเย้ย "คุณคิดว่าไง? แอรอนกับฉันเกิดมาเพื่อกันและกัน ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุการณ์ไม่คาดฝัน คุณก็คงไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ! ผู้หญิงไร้อำนาจอย่างคุณจะทำอะไรพวกเราได้?"

ซูซานน่าโกรธมากแต่พยายามหาคำพูดที่เหมาะสม เธอรู้ว่าสำหรับคนรวยพวกนี้ เธอและครอบครัวของเธอไม่สำคัญอะไร เธอต้องปกป้องพวกเขาและลูกในท้องของเธอ

"ฉันเซ็นเอกสารไปเมื่อวานแล้ว แอรอนไม่ได้บอกคุณเหรอ?" ซูซานน่าพูดเสียงเย็น

เอริก้าหยิบเอกสารขึ้นมาอย่างหยิ่งผยอง "ดีมาก ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่คุณไป ฉันจะไม่ทำร้ายครอบครัวของคุณ"

ซูซานน่าเริ่มเก็บข้าวของ หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความหวังสำหรับอนาคตและการอำลาอดีต เธอแตะท้องเบาๆ กระซิบว่า "ลูกจ๋า ตั้งแต่นี้ไป มีแค่เราสองคน เราจะเผชิญชีวิตใหม่นี้อย่างกล้าหาญ"

ขณะที่ซูซานน่ากำลังจะออกไป เอริก้าเห็นกระดาษผลตรวจการตั้งครรภ์ในมือเธอ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที "คุณท้อง?"