บทที่ 119 เกมเล็ก ๆ ที่มีความเสี่ยง

ฉันกดเลื่อนนาฬิกาปลุกและบอกอเล็กซานเดอร์ว่าฉันต้องลุกขึ้นแน่นอนเมื่อมันดังอีกครั้งในอีกเจ็ดนาที

เขายิ้มง่วงๆ และคว้าข้อมือฉัน ลากฉันเข้าไปใกล้ร่างอุ่นของเขา แล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมไหล่ฉัน ฉันหลับตาและเพลิดเพลินกับความรู้สึกสบายที่แล่นผ่านร่างกายฉัน

"ฉันขอโทษนะ" ฉันพูดกับอกของเขา "ฉันบอกคุณแล้วว่าจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ