บทที่ 126 การสังหารหมู่บ้าน

ฟิโอน่าเคลื่อนไหวช้าลงในตอนเช้า เธอกดเลื่อนนาฬิกาปลุกแล้วกลับมาหาผมทันที ยืดตัวอย่างเกียจคร้าน

ผมเลื่อนมือลงตามแผ่นหลังของเธอขณะที่เธอขดตัวเข้ามาใกล้ร่างกายผม เธอถอนหายใจและซุกใบหน้าเข้ากับลำคอผม

"รอวันหยุดสุดสัปดาห์แทบไม่ไหวแล้ว" เธอพูดเบาๆ

"ผมเหมือนกัน"

เมื่อคืนก่อน ตอนที่ฟิโอน่าถามว่าวันของผมเป็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ