บทที่ 191 เสื้อน้ำตาล

อเล็กซานเดอร์

ผมเอนหลังพิงหัวเตียงและยังคงลูบหลังเล็กๆ ของลูกเป็นวงกลมเบาๆ พยายามปลอบให้เธอสงบลง ผมหวังว่าจะได้กอดฟิโอน่าด้วย เห็นได้ชัดว่าเธอก็ต้องการกำลังใจเช่นกัน แต่เด็กที่กำลังร้องไห้ต้องมาก่อน และถึงอย่างไรฟิโอน่าก็ยืนยันว่าเธอไม่เป็นไร แม้ว่าผิวของเธอจะซีดอย่างเห็นได้ชัด และเหงื่อที่ออกมากทำใ...