บทที่ 205 อาวุธชนิดใหม่

"นานแล้วที่ทางเข้านี้ไม่ได้ถูกใช้งาน" ผมพึมพำ ขณะลากนิ้วไปตามรอยต่อปูนของเตาผิงอิฐโบราณ หลังจากลูบคลำอยู่สองสามวินาที ผมก็จำจุดที่ถูกต้องได้จากสัมผัสและคุกเข่าลงตรงหน้ามัน ใช่แล้ว ตรงนั้นเอง—มีช่องว่างพอให้ผมจับขอบด้านหน้าของอิฐก้อนหนึ่งและดึงมัน...

อิฐที่หลวมเลื่อนออกมาประมาณหนึ่งนิ้ว แต่นั่นคือระ...