บทที่ 239 ไม่ต้องการปล่อยไป

เราเดินเข้ามาในห้องอาหารพบว่านีน่าและเคย์เดนอยู่ที่นั่นแล้ว โดยมีเล็กซี่นั่งอย่างมีความสุขอยู่บนเก้าอี้สูงที่หัวโต๊ะ เพื่อนของเรานั่งดูสบายๆ ด้วยกันเหมือนเคย นั่งเคียงข้างกันโดยที่ร่างกายอยู่ใกล้ชิดและเอียงเข้าหากัน

ฟีและผมผลัดกันทักทายลูกสาวตัวน้อยของเราอีกครั้ง จูบและกอดเธอ แล้วนั่งลงฝั่งตรงข้ามก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ