บทที่ 261 ความหวังมีรสชาติอย่างไร

อเล็กซานเดอร์

มันง่ายแค่นั้นเอง ฟิโอน่าไม่สนใจคำพูดไร้สาระที่หลุดออกจากปากผม กดร่างที่บาดเจ็บของผมไว้ใต้ร่างเธอ และบังคับให้ผมเปลี่ยนสภาพจิตใจ

เธอดึงผมออกจากความมืดมิดที่เกือบคลั่งนั้นด้วยการป้อนร่างกายอันงดงามมึนเมาของเธอและส่งพลังงานของเธอเข้าสู่จิตวิญญาณผมในระหว่างนั้น เธอเตือนให้ผมรู้ว่าความหวั...