บทที่ 39 ว่างเปล่า

ตอนนี้ฉันแน่ใจแล้วว่าอเล็กซานเดอร์ได้อ่านจดหมายของพ่อฉัน แต่ถึงกระนั้น เขาก็พยายามให้โอกาสฉันเมื่อเขาเผชิญหน้ากับฉัน นั่นทำให้ฉันยังมีความหวังเล็กๆ ให้ยึดเหนี่ยว

พระอาทิตย์กำลังตกดินตอนที่ฉันขี่ม้ากลับวัง และมืดสนิทไปแล้วตอนที่ฉันเดินมาถึงหน้าประตูห้องนอนของเรา แต่ฉันรู้ก่อนจะเปิดประตูด้วยซ้ำว่าอเล...