บทที่ 2.148

"ทั้งหมดนั่นเพราะฉันไม่ได้อยู่เคียงข้างเขาเหรอ" ฉันกระซิบกับตัวเอง จอห์นนี่รีบวิ่งไปหาลูก้า—ในขณะที่เอนโซ่โอบแขนรอบไหล่ฉัน

"อย่าไปคิดมากเลย เขาเป็นแบบนี้มาตลอด—บ่นเหมือนเด็กน้อย"

"ใช่ ฉันรู้" ฉันกอดอก "แต่ทิ้งฉันไว้ข้างหลังเนี่ยนะ"

"กับฉันนะ" เอนโซ่ยักไหล่ "นั่นแปลว่าเขาไว้ใจฉัน—ไม่ใช่เหรอ"

"เขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ