บทที่ 3.42

เอเลน่า: โชคดีนะ♥️

มาร์วิน: สำหรับอะไรเหรอ

เอเลน่า: วันนี้นายกลับบ้านแล้วนี่!

มาร์วิน: กลับมาแล้วต่างหาก

เอเลน่า: หา?

เอเลน่า: ทำไมไม่บอกฉันล่ะ!

เอเลน่า: 😡😩😢😣

ดูเหมือนเรากลับมาที่อิโมจิกันอีกแล้ว

"ใครส่งข้อความมาถี่ขนาดนั้น งานเสร็จแล้วเหรอ"

วิคเตอร์พยายามส่องข้ามไหล่ผม แต่ก่อนที่เขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ