บทที่ 3.68

ฉันเดินเข้าไปในบ้านที่มืดสนิท นอกจากยามที่อยู่เวร แม้แต่แม่บ้านก็หลับกันหมดแล้ว แต่ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว ไม่แปลกอะไร

มาร์วินไม่อยู่บ้าน ทำให้บ้านรู้สึกว่างเปล่ายิ่งกว่าเดิม แม้จะน่าเสียดาย แต่ก็ไม่ยากที่จะชินกับมัน—เพราะพ่อกับอเล็กซ์ก็เป็นคนบ้างานมาตลอด

ฉันเดินไปที่ห้องและถอนหายใจลึกๆ ขณะที่...