บทที่ 3.78

ผมวางมือบนหลุมศพของแม่และยิ้ม "ผมเกือบถึงแล้วนะแม่" ผมกระซิบ "โปรดรออีกนิดนะครับ"

ถึงเวลาประชุมรายสัปดาห์กับจอร์จ ตอร์เรสแล้ว และผมรู้ว่าเขาคงไม่พอใจเท่าไหร่เพราะผมยังไม่ได้ให้ข้อมูลที่มีประโยชน์กับเขาเลย

ผมค้นพบว่าสิ่งที่เขาเรียกว่าการนำเสนอนั้นไม่ใช่อะไรมากไปกว่านิทานเลย เขาชอบทำอะไรเร็วๆ ในขณะท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ