บทร้อยเจ็ดสิบสอง

หัวใจของฉันเต้นรัวขณะที่ฉันตามเซลด้าไปที่ห้องของเธอ โดยมีเอเลน่าตามหลังมา ฉันอาจจะขอให้เธอกลับไปก็ได้ แต่ตอนนี้เธอเป็นเพื่อนของฉันแล้ว เพื่อนที่จริงใจคนเดียวที่ฉันเคยมี ฉันไม่อยากทำลายมิตรภาพนั้น และอีกอย่าง บางทีเธออาจจะช่วยฉันแก้ไขเรื่องนี้ได้

เซลด้าเดินราวกับมีอะไรบางอย่างกำลังลุกไหม้ และมันคงกำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ