#Chapter 12 ฉันปฏิเสธเพื่อนของฉัน

มุมมองของซีลีน

แกร์ริคหายวับไปในควันบางๆ ฉันก้มลงหลบหลังพนักโซฟา พยายามกลั้นเสียงสะอื้น ประตูปิดเสียงดังปัง และฉันได้ยินเสียงอุ้งเท้าหนักๆ กระทบพื้นไม้ หมาป่าเดินอ้อมโซฟาเข้ามา สะบัดน้ำออกจากขนขณะย่างสามขุมเข้าหาฉัน

ฉันหดตัวหนีบาสเตียนที่เข้ามาใกล้ หลับตาปี๋เมื่อเขาอยู่ใกล้พอที่ฉันจะรู้สึกถึงลมหาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ