บทที่ 121

ในมุมของแจ็กซ์

ผมตื่นขึ้นมาบนเตียงที่ว่างเปล่าอีกครั้ง ผ้าปูที่นอนยังอุ่นอยู่ตรงที่สกายลาร์เคยนอนเมื่อครู่ นาฬิกาดิจิทัลสว่างวาบด้วยเวลา 5:47 น. และผมรู้ได้ทันทีว่าเธอไปไหน นี่กลายเป็นกิจวัตรของเธอไปแล้วนับตั้งแต่ได้รับสายจากแจ็คเมื่อสามวันก่อน ตื่นก่อนฟ้าสาง ฝึกจนหมดแรง แล้วก็แสร้งทำเป็นว่าทุกอย่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ