บทที่ 124

ความโกรธที่คุกรุ่นอยู่ในอกของผมตั้งแต่ลูคัสเผยแผนการที่แท้จริงของวิลเลียม ในที่สุดก็เดือดพล่านขึ้นมา ผมลุกพรวดขึ้นเร็วเสียจนโต๊ะกาแฟครูดกับพื้น มือทั้งสองข้างกำหมัดแน่น

“ผมจะฆ่ามัน” ผมพูด เสียงสงบนิ่งจนน่ากลัว “ผมจะฆ่ามันทั้งคู่”

“แฮร์รี่” สกายลาร์พูดพลางลุกขึ้นมายืนเผชิญหน้ากับผม “เราต้องใช้สมองนะ”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ