บทที่ 132

มุมมองของลูคัส

ยี่สิบนาทีต่อมา ผมเจอเธอนั่งอยู่บนบันไดหนีไฟนอกหน้าต่างห้องเรา เธอชันเข่าขึ้นมากอดไว้กับอกอยู่บนตะแกรงเหล็ก เธอไม่ได้แสดงท่าทีรับรู้การมีอยู่ของผมตอนที่ผมปีนออกไปนั่งลงข้างๆ แต่ก็ไม่ได้ไล่ผมไปไหนเช่นกัน

เบื้องล่างเรา เมืองยังคงคึกคักด้วยพลังงานยามค่ำคืนตามปกติ ทั้งเสียงไซเรนจากที่ไก...