บทที่ 136 แลนดอนโกรธ

เมื่อพวกเขากลับมาถึงวิลล่าของอีฟลิน ก็เป็นเวลาเช้าตรู่แล้ว

เจนนิเฟอร์เป็นห่วงอีฟลินมาก พยายามฝืนตัวเองให้ตื่น ดวงตาแดงก่ำด้วยความเหนื่อยล้า

"เจนนิเฟอร์ อย่าโทษตัวเองเลยนะ ฉันไม่เป็นไรหรอก พรุ่งนี้เธอไม่มีเรียนแต่เช้าเหรอ ไปนอนเถอะ" อีฟลินกอดเธอไว้

"อีฟลิน ฉันไร้ประโยชน์ขนาดนั้นเลยเหรอ ตอนเด็กๆ เธ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ