บทที่ 140 “ถ้าคุณต้องการทำลายใครสักคนคุณต้องปล่อยให้พวกเขาบ้าก่อน”

"วิลเลียม มีอะไรเหรอ" อีฟลินถาม ดวงตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจและความกลัวเล็กน้อย

วิลเลียมที่เธอรู้จักไม่เคยดูแย่ขนาดนี้—ตาแดง ริมฝีปากซีด เหมือนลูกหมาเปียกโชกที่ไม่มีที่ไป

"เรื่องทิฟฟานี่หรือเปล่า" อีฟลินถาม

แลนดอนเดินเข้ามา เช็ดมือด้วยผ้าไหมสีขาว อีฟลินสังเกตเห็นรอยเลือดบนผ้านั้นและถอนหายใจใน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ