บทที่ 215 มอลลีเป็นพิษ!

วิลเลียมรีบวิ่งกลับมาหาเอเวลิน หอบแฮ่กๆ เหงื่อท่วมตัว

แทนที่จะถามถึงผลลัพธ์ทันที เอเวลินส่งแก้วน้ำอุ่นให้เขา "พักก่อนสิ ข้างนอกหนาวจะตายใช่ไหมล่ะ"

วิลเลียมรับแก้วไว้ นิ้วที่เย็นเฉียบของเขาสัมผัสกับนิ้วอุ่นๆ ของเอเวลิน ทำให้เขารู้สึกวาบหวิวไปทั้งตัว

"นั่งพักก่อนสิ" เอเวลินพูดพลางนั่งลงบนโซฟา ขาไขว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ