บทที่ 290 ฉันอยากกลับบ้านกับเอริค

มอลลี่เห็นว่าเอริคดูเหนื่อยขณะถือจานและช้อน เธอจึงโน้มตัวไปข้างหน้า อ้าปาก และงับช้อนเข้าปากในคำเดียว

เมื่อเห็นเธอว่านอนสอนง่ายกินอาหารที่เขาป้อน ดวงตาที่เต็มไปด้วยความรักของเอริคหรี่ลง และเขายิ้มเงียบๆ

เธอกินเร็วเกินไปและไอสองสามครั้ง

"ค่อยๆ กินสิ ถึงจะหิวก็กินช้าๆ" เอริคตบหลังมอลลี่ เห็นน้ำสีขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ