บทที่ 357 ฉันจะรักคุณตลอดไป

มอลลี่ได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆ และไม่กล้าหันไปมอง เธอได้แต่กอดไหล่บอบบางเนียนนุ่มของตัวเอง สั่นเทา

เธอเหมือนกระต่ายขาวตัวน้อยที่ตกใจกลัวเกินไป

"มอลลี่" ลูกกระเดือกของเขากระเพื่อมแรง และหางตาของเขาแดงก่ำ

เขาค่อยๆ ยกมือที่สั่นเทา อยากจะสัมผัสผิวนุ่มของมอลลี่ ในตอนนั้น มอลลี่พูดเสียงอ่อนแรงและนุ่มนวลว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ