บทที่ 367 การประชุมที่โรงพยาบาล

ระเบียงทางเดินกว้างพลันเงียบกริบและกดดัน

เอ็ดเวิร์ดมองเอเวลินที่ถูกกิลเบิร์ตโอบประคอง ร่างนุ่มนิ่มของเธอซบอิงอยู่กับอกของกิลเบิร์ต ทำให้ใจเขาแปลบปลาบ ดวงตาแดงก่ำในทันที

ในช่วงที่เขาไม่อยู่ พวกเขาสองคนก้าวหน้าไปไกลเหลือเกิน

ยิ่งคิด เอ็ดเวิร์ดยิ่งรู้สึกขมขื่น เขาลดขนตายาวลง ไม่มองเอเวลินอีกต่อไป มื...