บทที่ 471 เอ็ดเวิร์ด ฉันให้อภัยคุณ

แลนดอนกับยูลิสซิสช่วยกันย้ายร่างนั้น มิฉะนั้น ด้วยร่างที่ใหญ่โตของเอ็ดเวิร์ด ลำพังแขนขาผอมบางของเอเวลินคงจะรับมือกับเขาไม่ไหว

หลังจากทำความสะอาดให้เขาเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็ออกจากห้องผู้ป่วยไป

ข้างนอกประตู ยูลิสซิสลูบซี่โครงที่ยังปวดระบมของตัวเอง แยกเขี้ยวพลางส่งสายตาขุ่นเคืองให้แลนดอน

"แลนดอน ผมเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ