#Chapter 155 - เมืองหลวงวานารัน

เมื่อฉันเดินเข้าไปที่โต๊ะอาหารเช้าในเช้าวันถัดมา ฉันต้องพยายามซ่อนอาการสะดุ้งเมื่อนั่งลง ก้นของฉันเจ็บและแสบเมื่อสัมผัสกับเก้าอี้ แต่ความเจ็บปวดนั้นกลับส่งคลื่นความร้อนผ่านร่างกาย ปลุกความทรงจำถึงสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมา

ฉันรู้สึกถึงสายตาของคู่ชีวิตที่มองมา และเมื่อเงยหน้าขึ้น ซินแคลร์กำลังจ้องมองฉันด้...