#Chapter 267 — เพื่อนของฉัน ปกคลุมไปด้วยเลือด

สินแคลร์

ผมคำรามเมื่อเซถลาผ่านประตูโรงพยาบาล คู่ชีวิตที่มีเลือดไหลอาบอยู่ในอ้อมแขนของผม

ทุกคนในห้องฉุกเฉินชะงัก - หมอ พยาบาล คนไข้ ทุกคน เสียงที่ออกมาจากผมไม่มีที่สิ้นสุด เป็นทั้งคำสั่ง คำวิงวอน คำขู่ ตอนนี้ผมอยู่กึ่งกลางระหว่างสองร่าง - ดวงตาเต็มไปด้วยเปลวไฟของหมาป่า มือจบลงด้วยกรงเล็บคมกริบ

เธอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ