#Chapter 385 — ถนนยาว... ยาว

เอลลา

ใช้เวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆ ฉันก็รู้ตัวแล้วว่า...ฉันเกลียดการเดินทางไกล

"โอ้พระเจ้า" ฉันพึมพำกับคอร่าขณะที่แรงสั่นสะเทือนจากรถบ้านคันยักษ์ยังคงส่งผ่านมาถึงพวกเรา ทำให้เรฟผู้น่าสงสารส่งเสียงงอแงอย่างไม่สบายตัว "ถึงเวลากลางคืนหรือยัง? เราจะหยุดได้ไหม?"

"เธอทำตัวเหมือนเด็กน้อยนะ เอลลา" พี่สาวฉันตอบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ