บทที่ 420 ขอบคุณ แต่ไม่ขอบคุณ

เอลล่า

ฉันค่อนข้างเหนื่อยเมื่อค่ำคืนใกล้เข้ามาในค่ายผู้อพยพ และคอร่าเดินมาข้างๆ ฉัน วางมือบนหลังฉันและบอกว่าเราควรจะกลับบ้านได้แล้ว ฉันถอนหายใจ มองไปรอบๆ รู้ว่าฉันทำอะไรได้มากกว่านี้ แต่...

"ฉันเข้าใจนะ เอลส์" เธอพูด มองไปรอบๆ พร้อมกับฉัน "แต่เราทำได้แค่นี้แหละ และตอนนี้เธอเป็นทั้งราชินีและแม่ ไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ