บทที่ 456 การเจรจา

ซินแคลร์

ผมเดินถลาไปตามโถงทางเดินมุ่งสู่ห้องประชุม แต่รู้สึกโล่งใจที่เห็นโรเจอร์ยืนรออยู่ที่ประตู พิงผนังอยู่ ผมพยักหน้าให้เขาโดยไม่ชะลอฝีเท้า แต่เขาก็เดินเข้ามาเคียงข้างผมขณะที่เราก้าวเข้าไปด้านใน

"เอาอะไรมาด้วยล่ะ" โรเจอร์ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"อะไรนะ" ผมถามพลางหันไปมองเขาด้วยความสับสน

"สำหรับ...