บทที่ 55
โนอาห์
ดาเลียกำลังนั่งอยู่บนม้านั่งในสวน และความรู้สึกแน่นในอกของผมก็คลายลงเมื่อเห็นเธอ ผมรู้สึกเหมือนกับว่าสามารถหายใจเต็มปอดได้ครั้งแรกในรอบหลายวัน เพราะการที่ไม่ได้ข่าวจากเธอหลังจากที่ทามิกาบอกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นทำให้ผมกังวลมาก ผมแวะไปที่อพาร์ตเมนต์ของเธอและที่บ้านเพื่อนของเธอเมื่อวานและวัน...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32
33. บทที่ 33
34. บทที่ 34
35. บทที่ 35
36. บทที่ 36
37. บทที่ 37
38. บทที่ 38
39. บทที่ 39
40. บทที่ 40
41. บทที่ 41
42. บทที่ 42
43. บทที่ 43
44. บทที่ 44
45. บทที่ 45
46. บทที่ 46
47. บทที่ 47
48. บทที่ 48
49. บทที่ 49
50. บทที่ 50
51. บทที่ 51
52. บทที่ 52
53. บทที่ 53
54. บทที่ 54
55. บทที่ 55
56. บทที่ 56
57. บทที่ 57
58. บทสรุป
ย่อ
ขยาย
