บทที่ 25

เวรเอ๊ย นางจิ้งจอกตัวน้อยคนนั้น ผมเชื่อไม่ได้เลยว่าเธอทำอะไรกับผม ผมสมควรโดนแบบนั้น เลยโกรธเธอไม่ได้หรอก จริงๆ แล้วผมยังรู้สึกทึ่งนิดๆ ที่เธอกล้าทำแบบนั้น ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลย เธอเป็นเหมือนปริศนา หนึ่งนาทีเป็นนางร้ายยั่วยวน อีกนาทีกลายเป็นสาวบริสุทธิ์ขี้อาย เวรแล้ว ผมแข็งขึ้นมาทันทีที่นึกถึงลิ้นเ...