บทที่ 245 คืนลูกชายของฉัน!

แองเจล่าเลียริมฝีปากอย่างตกตะลึง

เอ็ดดี้ค่อยๆ ปิดปากเธอพร้อมรอยยิ้ม "เป็นอะไรไปครับแม่ แปลกใจเหรอ ช็อคเหรอ กลัวเหรอ"

แองเจล่ายอมรับ "รู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่"

เอ็ดดี้หัวเราะเบาๆ แล้วตบแก้มเธอเบาๆ "แม่ครับ ตื่นได้แล้ว!"

สัมผัสจริงๆ จากมือน้อยของเขาทำให้แองเจล่ารู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน

เอ็ดดี้พูดว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ