บทที่ 10

โดมินิก

ผมไม่ต้องการฟังอะไรอีกแล้ว ผมจับเธอนอนบนโต๊ะทำงานของเธอ สอดใส่ท่อนเนื้อของผมเข้าไปจนสุด ในรูที่ร้อนแรงบ้าบอของเธอ สามสัปดาห์ที่ผ่านมาผมเดินไปไหนมาไหนพร้อมกับอวัยวะที่แข็งขืนเพราะเธอ เสื้อผ้าที่เธอใส่และการยั่วยวนเล็กๆ น้อยๆ ทำให้ผมเสียสติ ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ นั่นคือเหตุผลที่เรามาอยู่ตร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ