บทที่ 87

โดมินิก

เราเพิ่งกินอาหารเช้าเสร็จตอนที่พ่อของผมเข้ามา "คุณปู่"

"ว่าไงหนุ่มน้อย ว่าไงเจ้าหญิง พวกหนูกินอาหารเช้ากันแล้วหรือยัง"

พวกเขาพยักหน้า พวกเขาพูดอะไรก็ได้ที่ไม่ควรพูด แต่พูดคำว่า "ไม่" กับ "ใช่" กลับพูดไม่ได้

"อืม คอลลินเพิ่งโทรมาหาพ่อ พวกเขาต้องรีบพาเรเชลไปโรงพยาบาลตอนตีสี่เมื่อเช้านี้"

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ