บทที่ 441 ระยะทางล่าสุด

เมื่อฟินเนแกนกลับมาถึงบ้าน ก็เป็นเวลาดึกแล้ว

โอฟีเลียงีบหลับไปและตื่นขึ้นมาเพราะฝันร้าย

นั่งอยู่ข้างเตียง โอฟีเลียจ้องมองที่ระลึกที่โดวีทิ้งไว้ด้วยความคิดถึง ในความทรงจำของเธอ โดวียังคงเป็นคนที่มีชีวิตชีวา ราวกับว่าเธอไม่เคยจากไป

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าด้านนอก รู้ว่าฟินเนแกนกลับมาแล้ว โอฟีเลียจึงเ...