บทที่ 679 การจับคู่ลินน์และฟินเนแกน

วอร์มี่ไม่เคยพูดว่าคิดถึงแม่มาก่อน

ผ่านไปกว่าหกเดือนแล้วตั้งแต่แม่ของเธอจากไป และถึงแม้วอร์มี่จะจำอะไรไม่ค่อยได้ เธอก็ยังรู้สึกถึงสายใยอันลึกซึ้งที่ไม่มีวันขาด

ลินน์กอดเธอแน่น สูดจมูก และกระซิบว่า "คิดถึงแม่เหรอจ๊ะ"

เธอเหลือบมองท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวข้างนอก "เวลาที่หนูคิดถึงแม่ ให้มองขึ้นไปบนฟ้า...