บทที่ 683 อำลา

การที่ถูกลูกสาวตัวเองเรียกว่า "คุณปู่" ทำให้ฟินเนแกนรู้สึกเหมือนถูกอะไรบางอย่างกระแทกอย่างแรง

วอร์มี่ไม่ได้งอแง เธอแค่ปล่อยให้ฟินเนแกนอุ้มไว้ การกอดนั้นให้ความรู้สึกคุ้นเคยและอบอุ่นมาก

วอร์มี่เป็นเด็กน่ารัก เธอยื่นมือเล็กๆ มาเช็ดน้ำตาให้ฟินเนแกน ทำให้เขารู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิม

ลินน์สูดจมูกและพูดว่า...