บทที่ 686 คนเหมือนกัน

ยามพลบค่ำ ฟินเนแกนเดินเล่นที่จุดที่โอฟีเลียประสบอุบัติเหตุ โดยมีวอร์มี่ตามมาด้วย

เขาไม่ได้พาวอร์มี่ออกไปในทะเล แทนที่จะทำเช่นนั้น เขายืนอยู่บนชายฝั่ง จ้องมองไปยังสถานที่ที่ทุกอย่างเกิดขึ้น

สายลมทะเลพัดปะทะใบหน้าของฟินเนแกน วอร์มี่แตะแก้มเขา "คุณพ่อคะ"

"เด็กดี วอร์มี่" ฟินเนแกนกอดเธอไว้แนบชิด ดวงต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ