บทที่ 222 พระราชบัญญัติเหยื่อย

ในสายฝนที่โปรยปราย ฟีบีย์ยืนลังเลอยู่หน้าตึกอิมพีเรียล อพาร์ตเมนต์ เธอเดินเตร่ไปตามถนนอย่างไร้จุดหมาย เพียงเพื่อพบว่าตัวเองกลับมาที่นี่อีกครั้ง ราวกับเป็นเรื่องของโชคชะตา

ในแง่หนึ่ง มันเหมือนเป็นพรหมลิขิต ที่คอยดึงดูดเธอกลับมายังสถานที่ที่หัวใจของเธอไม่อาจหนีพ้น

ฟีบีย์ยืนลังเลอยู่ที่ประตู ไม่แน่ใจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ