บท 352

ฉันเพิ่งพูดจบก็ชะงักไป เพราะฉันเห็นครูหวังกำลังมีน้ำตาคลอเบ้า ทั้งผมและเสื้อผ้าดูยับเยินมาก ราวกับว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันจึงถามด้วยความเป็นห่วง "เกิดอะไรขึ้นครับ ครูหวังมีเรื่องอะไรรึเปล่า"

ครูหวังก้มหน้า ไม่พูดอะไร ใบหน้าเต็มไปด้วยความน้อยใจ น้ำตาเอ่อคลอดวงตา ทำให้ฉันรู้สึกปวดใจ

ฉันเอ่ยปากต่อ "ครูหวั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ