บท 974

ถอดความเป็นภาษาไทย

ตามหลักการที่ว่ายิ่งมีเรื่องน้อยยิ่งดี ผมจึงทำเป็นไม่รู้จักเถียนเถียน

ที่สำคัญคือ ตอนนั้นผมกับเธอกำลังจะทำธุรกรรมกัน พูดออกมาก็น่าอับอายน่ะสิ!

ไม่คิดว่าเธอจะจำผมได้ ทำเอาผมตกใจจนพ่นเหล้าออกมาเลย!

"พี่นั่นแหละ พี่ตาบอดคนนั้น ฮิๆ หนูจำได้แล้ว!" เถียนเถียนปรบมือพลางหัวเราะ

หยวนหย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ