บท 948

"ช่างเป็นดอกไม้ที่หล่นด้วยความตั้งใจ แต่สายน้ำไม่เหลียวแล ฉันจำเธอได้นะ!" หนุ่มคนนั้นชื่อโจวเจิ้ง อย่างที่ได้กล่าวไปก่อนหน้านี้แล้ว

"ใครใช้ให้นายทำหน้าเหมือนคนยังไม่ตื่นล่ะ" จ้าวชิงพูดพร้อมรอยยิ้ม ที่จริงแล้วทุกคนก็เป็นแบบนี้ สามสิบปีแรกนอนไม่ตื่น สามสิบปีหลังนอนไม่หลับ "นายไม่ได้ซ่อมมอเตอร์ไซค์เหร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ