บท 384

ผมรีบหันกลับไปมอง เป็นเงาร่างผอมบางสองคนกำลังเดินจากไป อายุน่าจะประมาณสิบกว่าปี

ไอ้พวกตัวแสบนี่ กล้าดีนักนะ

ผมค่อยๆ ถอยออกห่างจากน้องฝน เว้นระยะห่างระหว่างเรา พร้อมกับดึงกระดาษทิชชู่ที่พกติดตัวมาเช็ดทำความสะอาดให้เธอ

จากนั้นก็เมินสายตาที่ทั้งงอนทั้งโกรธของน้องฝน แล้วเช็ดทำความสะอาดตัวเองและใส่กางเก...