บท 145

หลังจากเสี่ยวหลิงจากไป หมอหยางพลันพบว่าบนโต๊ะมีถุงผ้าปักลายเป็ดแมนดารินเล่นน้ำวางทิ้งไว้ กลิ่นดอกท้อหอมฟุ้งโชยออกมาจากถุง!

หมอหยางหยิบถุงผ้าขึ้นมากำแน่นในมือ เสี่ยวหลิงคนนี้ช่างดื้อดึงเหลือเกิน! แยกไม่ออกระหว่างคนดีกับคนเลว!

"ของแบบนี้ข้าไม่สนใจ ความรักเช่นนี้ข้ายิ่งไม่แยแส!" ใบหน้าของหมอหยางไร้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ