บท 10

จี้ชุ่ยไม่เห็นแววเวทนาในดวงตาของหมู่ซัง เธอทั้งโกรธทั้งงุนงงถามหมู่ซังว่า "ไฉเหริน ทำไมท่านไม่สั่งสอนเนี่ยเหลี่ยงเหรินบ้าง นางกำเริบเสิบสานต่อผู้มีอำนาจเหนือกว่า วันนี้ไฉเหรินยอมให้พวกนางรังแกไปเปล่าๆ พรุ่งนี้พวกนางก็จะคิดว่าไฉเหรินเป็นคนที่รังแกง่าย"

มองใบหน้ากลมป่องของจี้ชุ่ยที่ขมวดคิ้วเหมือนซาลา...