บท 165

ภาษาไทย

พระจักรพรรดิเฉิงจ้องมองปิ่นทองคู่รูปหงส์คาบไข่มุกที่ประดับอยู่บนมวยผมของหมู่ซัง สายตาของพระองค์ลึกล้ำยิ่งขึ้น ครู่หนึ่งผ่านไป พระองค์ยื่นพระหัตถ์ออกไปพลางตรัสเสียงแหบพร่าว่า "ช่างสง่างามนักเชียว กุ้ยเฟยเอ๋ย"

หมู่ซังยื่นมือเรียวงามดั่งหยกวางลงบนฝ่าพระหัตถ์ของพระจักรพรรดิเฉิง แล้วหัวเราะคิกค...