กู้เยว่พูดอย่างไม่ยอมแพ้: "ชัดเจนว่าว่าวนางงามของฉันลอยสูงกว่าต่างหาก!"

ก่อนที่หมู่ซังจะได้พูด องค์หญิงตันหยางก็ร้องเสียงหลง เพราะว่าวลอยไกลเกินไปจนเชือกขาดเมื่อพยายามดึงกลับ

หมู่ซังปลอบใจ: "เป็นเรื่องดีนะคะ โรคภัยและความโชคร้ายทั้งหลายได้ลอยไปกับว่าวแล้ว"

กู้เยว่สั่งให้คนนำกรรไกรมาแล้วตัดเชือก...