บท 219

พอถึงยามซื่อ (เที่ยงคืน) งานเลี้ยงจึงเลิกรา

จักรพรรดิเฉิงเดินเข้ามาด้วยกลิ่นสุราคลุ้งกาย หมู่ซังจำต้องลุกขึ้นต้อนรับและจัดการให้พระองค์ชำระร่างกาย นิ้วมือของนางขยับเล็กน้อย ความง่วงหายไปพร้อมกับสายน้ำ ลมนอกม่านหลวงกำลังครวญครางราวกับทิวทัศน์ชายแดนอันห่างไกล

หมู่ซังเล่าเรื่องสนุกวันนี้พร้อมรอยยิ้ม "...