บท 261

ผู้คนเดินออกจากวังฉี่เซียงอย่างเงียบงัน

เกล็ดหิมะโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้าทีละน้อย ลมหนาวพัดกรรโชก หอบเอาเกล็ดหิมะละอองเล็กๆ หมุนวนบนพื้น หิมะตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ปกคลุมกระเบื้องลู่หลี่ กำแพง และลานวังด้วยความขาวบริสุทธิ์ ทั่วทั้งหล้าเป็นสีขาวโพลน เขียวฉือถือร่มด้วยความเป็นห่วงว่าหมู่ซังจะหนาวเกินไป จึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ