บท 273

แสงแดดฤดูใบไม้ร่วงดูอบอุ่น แต่ความจริงแล้วสัมผัสไม่ได้ถึงความอุ่นแม้แต่น้อย กิ่งไม้เกลี้ยงเกลาไร้ใบไม้ ดูแล้วชวนให้รู้สึกอ้างว้าง เมื่อไม่นานมานี้ยังคิดว่าเมื่อไรใบไม้จะร่วง แต่ตอนนี้ความทรงจำเก่าๆ กลับพร่าเลือน หมู่ซางถอนหายใจเบาๆ

"ลู่จื่อ เจ้าว่าข้าคงไม่มีทางหายดีแล้วกระมัง? ทำไมต้องดื่มยาทุกวัน...